Anadolu'nun hemen her yerinde helva ve lokma dökmek ve dağıtmak kimi zaman sevinci kimi zaman da üzüntüyü anlatmak için kullanılmaktadır. Ölen kimsenin ardından helva kavurmak, yine ölenin ardından ölümünün 7. günü, 40. günü ve seneyi devriyesinde helva ya da lokma dağıtmak da yaygın geleneklerimizdendir. Helva çok fazla türü bulunan bir tatlı çeşidimizdir. En bilinenleri sade irmik ve un helvası olmakla birlikte memleketimizde pek çok çeşidi bulunmaktadır. Bildiğim tariflerin tümünü aşağıda sizinle paylaşıyorum ama tarifini bilmediğim Deva-i
Misk Helvası'nı da memleketim Edirne'ye gidenlerin helva satan şekerlemecilerden temin ederek mutlaka tatmalarını tavsiye ederim. Gelelim lokmaya; tatlı ve tuzlu olarak karşımıza çıkabildiği gibi her yörede de farklı adlarla anılmaktadır. Trakya'da kabalka, kulaç/kolaç, bişi/pişi olarak adlandırılır. Çocuk ilk yürümeye başladığında (adım lokması/bebek lokması/tay çöreği), bebek doğduğunda, ölenin arkasından, herhangi bir şey aldıktan ya da istediğin bir şey olduktan sonra (hayır lokması) vs gibi nedenlerle lokma dökmek de çok eski adetlerimizdendir. Gerek helva kavurmak gerek ise lokma dökmek esasen atalar kültümüzün yağ kokutmak geleneğinden gelen vazgeçilmemesini temenni ettiğim ritüellerimizdendir.
Sade/Sütlü/Dondurmalı İrmik Helvası
Ballı Lokma Tatlısı
Sade/Sütlü/Dondurmalı İrmik Helvası
Un Helvası
Saray Helvası (Tekirdağ)
Yaz Helvası
Nişasta Helvası/Akça
Helva/Güllabiye (Trakya)
Gaziler Helvası (Edirne)
Kara Bulamaç
(Kırklareli)
Helva-i Hakani
Ballı Lokma Tatlısı
Lokma (kabalka,
kulaç/kolaç, bişi/pişi-Mayalı
Lokma (kabalka,
kulaç/kolaç, bişi/pişi-Mayasız